kurtuluş
1979 da doğdum. sonra 1980 de ve 1981 de ve bu böyle süregeldi. 2011 de bu sayfayı yapana kadar defalarca kez doğdum ama -henüz- hiç ölmedim. en azından bilinen anlamıyla. her ne kadar planlar yapıp planlı yaşamayı seviyorsam da bu planlarımın henüz planlandıkları şekilleriyle gerçekleştiklerine kendim şahit olmadım. galiba bu yüzden sürekli tebessümüm. hayat hep şaşırtıyor beni ve bugün bu çağda şaşırabilen nadir insanlardan biri olduğum için şanslı sayıyorum kendimi. şaşırmayanlara, şaşıramayanlara lanet olsun!
yalnızım, neredeyse kendimi bildim bileli... bazen ben bile beni terk edip ortada anlamsız bir yaratık bırakabiliyorum. buna da şaşırıyorum sonra. yalnızlığımın bana bahşedildiği yatılı okul en kötü ve en berrak anılarımın olduğu yerdir. hayallerimin de oluştuğu, oluşmaya başladığı yere denk gelir bir de. iyiliğine veya kötülüğüne karar veremediğim dönemimdir. tüm dönemlerimde aynıdır. iyi midir kötü müdür asla bilemedim. bilmemeyi seviyorum!
savrukluğu da. otuzlu yaşlarımı geçirdiğim şu günlerde bambaşka maceralar düşlüyorum kendim için. ve maceralarımın düşlediğim gibi olmayacaklarını ama yine de olacaklarını biliyorum. seviniyorum...
